Vrijwilligers aan het woord
Marjo en Daphne Koster zijn al jaren vrijwilliger bij Prinsenstichting. Zij doen dit met heel veel plezier en vol overgave. En zoals Marjo zegt: “We zijn dankbaar dat we iets voor een ander kunnen betekenen”.
Lees hieronder hun enthousiaste verhaal …
Daniel Koster woont sinds 2002 bij Prinsenstichting. Zijn moeder Marjo is dagelijks op de groep te vinden. Regelmatig heeft ze een dweil in haar handen, biedt ze een luisterend oor en helpt ze daar waar nodig. Elke zaterdagochtend brengt Marjo een pan met verse soep naar de groep. Niet omdat het moet maar omdat ze weet dat iedereen er zo van geniet.
Je bent niet alleen een heel betrokken ouder maar ook nog officieel vrijwilliger?
Marjo: “Ja, dat klopt. Mijn man Willem is begonnen met het vrijwilligerswerk. Willem reed motor en werd gevraagd om mee te doen aan de Kadijkerrun. Dat blije koppie van de cliënt die achterop zat maakte dat Willem zich kort daarop inschreef als vrijwilliger. Willem was een zeer betrokken vader maar vond het ook belangrijk om tijd vrij te maken voor anderen. Zo zwom hij bijvoorbeeld wekelijks met een cliënt die in een rolstoel zat. Ik ging vaak mee om te helpen. Toen Willem overleed heb ik zijn vrijwilligerswerkzaamheden min of meer overgenomen.”
“Sinds een jaar of tien zwem ik elke dinsdagmiddag met Silvia. Zij geniet daar enorm van. Het doet me goed om iets voor een ander te kunnen betekenen. Na het zwemmen gaan we altijd een bakkie halen op de groep.”
Dochter Daphne is naast haar werk als verpleegkundige, ook vrijwilliger bij Prinsenstichting en sinds kort lid van de cliëntenraad.
Je hebt al een drukke baan. Hoe meer hectiek hoe beter?
Daphne: “Als betrokken moeder en zus bij Daniel zijn we natuurlijk vaak bij Prinsenstichting te vinden. En dan zie je dat er best nog wel wat extra handjes gebruikt kunnen worden. Mam en ik staan overal voor open en helpen graag mee. Inderdaad hoe meer hectiek, hoe beter. Als er een feestje of iets dergelijks wordt georganiseerd, weet men ons te vinden. Sinds kort ben ik ook lid van de cliëntenraad. Ik vind het heel waardevol om over belangrijke zaken mee te kunnen praten.”
"Mam en ik staan tegenwoordig één keer in de zes weken op vrijdagavond achter de bar in eetcafé De Prins. Dan is er namelijk disco. DJ Frank en Mariska draaien gezellige muziek en wij verzorgen de drankjes en hapjes. De broodjes knakworst zijn bij velen favoriet. Superleuk om te doen en heel fijn om te zien hoe iedereen ervan geniet. Dat geeft me veel energie!”
Marjo: “Om de week zijn we ook op zaterdag tussen 10.00 - 14.00 uur in het eetcafé te vinden. We krijgen veel aanloop. Van cliënten maar ook van buurtbewoners waarvan de kinderen lekker in de speeltuin spelen. De tosties vliegen de deur uit, kan ik je vertellen. Het eetcafé is mij sowieso niet vreemd, ik heb ook op de oude locatie regelmatig achter de bar gestaan en meegeholpen met allerlei activiteiten die in het weekend werden georganiseerd.”
Daphne: “Op Koningsdag stonden mam en ik ook achter de bar. Compleet in oranje outfit. Het was druk, we hebben veel aanloop gehad. Het eetcafé wordt steeds meer een gezellige ontmoetingsplek waar het voor iedereen fijn is om te zijn. Top dat wij daaraan mogen bijdragen.”