Wonen met plezier

Zij woont inmiddels alweer 45 jaar bij Prinsenstichting en zoals Brigitte zelf zegt: “Ik hoop over tien jaar nog steeds in een mooi huis bij Prinsenstichting te wonen en lekker op mijn driewieler rond te kunnen rijden. En het liefst op Kwadijkerpark in de buurt van alle activiteiten. Dan ben ik van niemand afhankelijk en hoef ik niet te wachten op de taxi.”

Op 29 mei 1978 kwam Brigitte als 15-jarig meisje bij Prinsenstichting wonen. Zij was de 3^e bewoner op groep Zuiderweijde 4. Brigitte: “Ik vond het eerst niet zo leuk en miste mijn ouders. Maar het was beter voor me. Mijn ouders verwenden mij teveel waardoor ik niet zelfstandig werd. Na twee weken ging het beter en vond ik het leuk. En ook gezellig. Ik had leuke huisgenoten. En de begeleiding was heel lief.”

Brigitte: “Overdag liep ik naar dagbesteding op Molenwerf. Maar ook naar een bijlesgroep om schoolwerkjes te doen en zelfstandig te worden. Ik heb gezien hoe Gouwzicht gebouwd werd en ook nog heel veel andere gebouwen. Maar ook het zwembad. Mijn diploma B heb ik bij Prinsenstichting in het zwembad gehaald. Bij Hannie. Ik ben daarna altijd blijven zwemmen.”

Brigitte verhuisde op een gegeven moment naar de Dobbestraat. Waar ze voorheen nog veel last had van epilepsie ging het na verloop van tijd veel beter met haar. Daardoor was het mogelijk om buiten de vertrouwde omgeving van ‘Kadijkerkoog’, zoals het toen heette, te wonen. Inmiddels heeft ze nog een verhuizing achter de rug en woont Brigitte nu met heel veel plezier op het Piramidepad.

Brigitte: “Ik woon samen met mensen van mijn eigen leeftijd. Dat vind ik heel leuk. Ik heb het erg gezellig. En helemaal met mijn vriendin Connie. We hebben veel lol. Ik heb ook een vogeltje, ze heet Roxanne. Ik kan heel goed ontspannen door haar. En ik ben ook heel blij dat ik mijn vader nog heb. Hij is al 93 jaar! Oud hè? Hij heeft een hele lieve vriendin. En ik ben ook heel blij met mijn broer en zijn vrouw. En natuurlijk met mijn nichtje en mijn twee neven. Ik ben een blij mens.”